ARKADAŞIM OSMAN’A
Yahu Osman sen niye oturuyorsun
kalem kağıdın yoksa benden sana helal olsun
Çocukluk böyle yaşanır doyasıya
Benim çocukluğum da aynısı ya
Ama ne güzel anlatmışsın çaybaşını
Ne güzel anlatmışsın spilden çağlayan suyun akışını
Yok yok durma doyum olmuyor yazdıklarına
Bunlar Manisamız için bulunmaz unutulmaz birer hatıra
Benim kitaba değil kendi kitabına yaz
Bu hatıraların önü yazsa sonu ayaz
Yaprak dökümü yaklaşıyor birgün bizde de tezahür edecek mukadderat
Elimiz ererken, dilimiz dönerken, aklımız yerindeyken, yazalım heyhat.
Yorumlar kapatıldı.