ARKADAŞIM OSMAN’A

Yahu Osman sen niye oturuyorsun 

kalem kağıdın yoksa benden sana helal olsun

Çocukluk böyle yaşanır doyasıya

Benim çocukluğum da aynısı ya

Ama ne güzel anlatmışsın çaybaşını

Ne güzel anlatmışsın spilden çağlayan suyun akışını

Yok yok durma doyum olmuyor yazdıklarına

Bunlar Manisamız için bulunmaz unutulmaz birer hatıra

Benim kitaba değil kendi kitabına yaz

Bu hatıraların önü yazsa sonu ayaz

Yaprak dökümü yaklaşıyor birgün bizde de tezahür edecek mukadderat 

Elimiz ererken, dilimiz dönerken, aklımız yerindeyken, yazalım heyhat.