HAYDARPAŞA…

Kara bahtım, talihim, kararım, yüzümün nuru, tahtım,

Haydarpaşa garı hasretlerim duman duman kahrım

Bir bir katarlar demir yumağından dizilirken yollara

Demirden yürek lazım gurbetlerde vermek için mola

Elim kalktı dermansız kolum kanadım dayanamadım

Göz yaşlarım söndüremiyordu içimin ateşini yandım

Ufuklar kapkara oldu duman dumana durmuştu zaman

Geçmesin, dursun gitmesin dönecekmiş gibi hala her an

Birleşti raylar nokta oldu katarlar alıp gitti umutlarımı

Kala kaldım baş başa yaşayamam artık yalnızlıklarımı

Yaşlarım akarken anılarımın üstüne üstüne silercesine
Hiç farketmemişim yanımdayken ne çok seviyormuşum delicesine