HAYDARPAŞA…
Kara bahtım, talihim, kararım, yüzümün nuru, tahtım,
Haydarpaşa garı hasretlerim duman duman kahrım
Bir bir katarlar demir yumağından dizilirken yollara
Demirden yürek lazım gurbetlerde vermek için mola
Elim kalktı dermansız kolum kanadım dayanamadım
Göz yaşlarım söndüremiyordu içimin ateşini yandım
Ufuklar kapkara oldu duman dumana durmuştu zaman
Geçmesin, dursun gitmesin dönecekmiş gibi hala her an
Birleşti raylar nokta oldu katarlar alıp gitti umutlarımı
Kala kaldım baş başa yaşayamam artık yalnızlıklarımı
Yaşlarım akarken anılarımın üstüne üstüne silercesine
Hiç farketmemişim yanımdayken ne çok seviyormuşum delicesine
Yorumlar kapatıldı.